ચોવીસ વર્ષીય બેંગ્લોરની ડેન્ટીસ્ટ રાજલક્ષ્મીની જીવનલક્ષ્મી એકાએક હણાઈ ગઈ. ટેનીસ રમતી, ચિત્રો દોરતી. રાજલક્ષ્મી શાસ્ત્રીય સંગીત અને પાશ્ચાત્ય નૃત્યકળામાં કુશળ હતી. કોલેજમાં એ ભારતનાટ્યમની સાથોસાથ ડિસ્કો પણ કરતી હતી. સૌથી વધુ તો ડેન્ટીસ્ટ્રીમાં દાંતના ડોક્ટર તરીકેના આભ્યાસમાં એ મોખરે હતી. પરંતુ એકવાર એ ચેન્નાઈ કોન્ફરન્સમાં ભાગ લઈને પાછી ફરતી હતી ત્યારે એને અકસ્માત થયો અને વેલ્લોરની ક્રિશ્ચિયન મેડીકલ કોલેજમાં ડો. એસ. રાજલક્ષ્મીએ ચાલવા પ્રયત્ન કર્યો ત્યારે ખબર પડી કે કમરથી નીચેનું એનું ડાબું અંગ પેરાલીસીસના કારણે નિષ્ક્રિય બની ગયું છે. એને કરોડમાં ઈજા થઇ હતી અને સમય જતા એને જાણ્યું કે, એ જીંદગીમાં ક્યારેય ચાલી શકે તેમ નથી. પણ તેથી શું? રાજલક્ષ્મીએ નિર્ધાર કર્યો કે, એ ફરી પ્રવૃત્તિશીલ જીવન જીવવા ચાહે છે. ઓર્થોડેન્ટીક્સમાં પોસ્ટ ગ્રેજ્યુએટ કરવા ઈચ્છે છે અને એની પ્રવેશ પરિક્ષામાં પણ સારૂ પરિણામ લાવી. એ વ્હીલચેરમાં ફરતી હતી. પરંતુ એને ફિઝીકલી ચેલેન્જ માટેની સીટમાં પ્રવેશ ન મળ્યો. રાજલક્ષ્મીના માતા ડો. શોભા મૂર્તિએ પણ મનોમન નિર્ધાર કર્યો હતો કે રાજલક્ષ્મીની તમામ ઈચ્છાઓ પૂરી કરવી. આથી કાયદાની અદાલતમાં એ ગયા. અદાલતે રાજલક્ષ્મી અને બીજી ચોવીસ દિવ્યાંગ વ્યક્તિઓને ડેન્ટલ અને મેડિકલ કોર્સ માટે પ્રવેશ આપવાનો આદેશ આપ્યો. એક સમય એવો હતો કે રાજલક્ષ્મી જાતે સેલફોન પણ ઉપાડી શકતી નહિ.
આજે એ બેસી શકે છે. કેલીપરથી ચાલી શકે છે અને ખાસ પ્રકારની મોટરમાં બેસીને જાતે હરીફરી શકે છે. એને માટે અભ્યાસ એ મુખ્ય બાબત છે. અને એ કોઈ પણ સંજોગમાં પોસ્ટ ગ્રેજ્યુએટ ડિગ્રી મેળવવા ચાહે છે. અકસ્માત પૂર્વે રાજલક્ષ્મી અનેકવિધ પ્રવૃત્તિઓમાં ભાગ લેતી હતી. આજે અકસ્માત પછી પણ કોલેજની અને ઈત્તરપ્રવૃત્તિમાં ભાગ લે છે.
વર્ષ ૨૦૧૪માં તેને મિસ ઇન્ડિયા (વ્હીલચેર) નો એવોર્ડ પણ મળ્યો છે. ત્યારબાદ આવી ઘણી સ્પર્ધામાં એ ભાગ લઇ રહી છે.